Vandaag start ik met een nieuwe reeks verhalen. Het gaat over de Grote Oorlog en de familie van de moeder van mijn moeder, mijn meter Alice. Zij was in 1914 16 jaar.
Om het verhaal te kunnen volgen start ik met een voorstelling van de verschillende familieleden aan de hand van een reeks foto’s.
Toen we de eerste info vonden over Charles Vanderiviere en het feit dat hij Zouaaf is geweest hadden we geen eerste bron. Het was een vermelding op een site, een vermelding in een boek, … Nadat we meer gegevens vonden, werd het duidelijk dat er ergens wel iets moest bewaard zijn.
We kwamen uit bij het Legermuseum in Brussel, meer bepaald bij het archief van dit museum.
Het museum is gelegen in het Jubelpark. Dat alleen al is heel bijzonder. Je voelt en ziet er de geschiedenis.
We vonden het archief aan de achterzijde van de grote gebouwen.
In het museum bewaart men de inschrijvingen van alle Belgische (en Nederlandse ) Zouaven die in Brussel hun aanmelding deden
Van de inschrijving kon een kopie worden gemaakt en met deze kleine aanwinst trokken we richting Legermuseum. In de historische zaal de kasten van de Zouaven kunnen bekijken.
Er liggen heel wat originele documenten, kledij, wapens, medailles, foto’s maar de opstelling zelf is wat rommelig.
Toch is het museum de moeite om eens te bezoeken.
Nieuwsgierig naar het document! Het originele inschrijvingsbewijs van Charles Vanderiviere kun je bekijken bij zijn verhalenreeks onder de familie Pype Vanderiviere.
Mijn betovergrootmoeder, Barbara D’hulster bracht me bij haar zoon, Charles Vanderiviere. We ontdekten dat hij soldaat is geweest bij het leger van de Paus in 1869 – 870. Na wat zoekwerk vanachter mijn computer en het lezen van een paar boeken, hebben we kunnen achterhalen hoe hij naar Rome is vertrokken, Wat zijn taken waren bij de Zouaven en hoe hij in september 1870, na een zwaar gevecht, is terug gekomen naar België.
Met wat meer tijd ga ik misschien nog eens zien in het legermuseum van Brussel waar een dossier is bewaard van elke Zouaaf.
Dit is alvast het resultaat :
het origineel inschrijvingsbewijs
Charles Vanderiviere Rome 1869 – 1870
Veel leesplezier
Professor Jacquemyn rekende uit dat een gemiddeld gezin in 1846 6O8,49 fr. had voor één jaar.
Een gemiddeld gezin was vader, moeder, één kind dat werkt en nog twee kinderen.
Hun uitgaven waren 631,95 fr. Het tekort z’n 23,55 fr. stond in die dagen gelijk aan een gemiddeld inkomen van twee weken.
Deden deze mensen nutteloze uitgaven?
Neen, het eten was beperkt tot brood, boter, wat spek, koffie, aardappelen, meel, (karne)melk en kruiden. Alle dagen hetzelfde dus.
Gaven ze misschien teveel geld uit aan kleren?
Voor een man (op jaarbasis) twee hemden, een winterbroek, een zomerbroek, een jas, een gilet, een das, een paar pantoffels, twee paar klompen , een paar schoenen en een hoed.
Voor de vrouwen : twee bloezen, een jurk, een onderjurk, een jas, een zakdoek, een schort, paar pantoffels, een hoedje, twee paar klompen En kinderkledij natuurlijk.
Anderzijds ook de rekening voor de kolen en het hout voor verwarming en koken.
(gelezen in het boek : Van Franschmans en Walenmannen van Dirk Musschoot)
Wie kan mij verder helpen?
Foto’s, brieven, stamboomgegevens, geboorteaktes, overlijdensberichten, … alles is welkom
zie Stadenaars die naar de VS zijn vertrokken tussen 1900 – 1910
Deze lijst is gemaakt op basis van de info van de Venesoen-rapporten.
Een andere lijst op basis van Ellis Island voor dezelfde periode heeft ons 65 namen. Hiervan zijn er 20 gelijklopend met de Venesoen-rapporten. Dit brengt het totaal voor deze periode op 104 personen die vanuit Staden vertrokken naar de VS.
In elk verhaal die ik plaatste op de blog is er sprake van “afscheid”. Zo kun je ook op de passagierslijsten van Ellis Island lezen “de naam en het volledige adres van de nabije familie of vriend in het land van herkomst”. Bij mijn opa, Jules Pype stond geschreven onder deze rubriek : “vader Henry Pype”.
Wat het afscheid voor elk van deze mensen betekende, komen we niet precies te weten. Hoe het voelde, zal niet anders zijn dan wat wij ervaren bij een afscheid.
Recent vond ik deze bijzonder mooie kortfilm “Father and Daughter”. Ik legde onmiddellijk de link met wat landverhuizers moeten ervaren.
Plaats de dochter aan de kade in Antwerpen en de vader op een grote boot van de Red Star Line.
Je ziet alles vanuit het standpunt van de dochter maar het zal voor de vader niet anders geweest zijn…denk ik.
Neem je tijd om te genieten van het filmpje…..typ : Father and Daughter – Quynh Khuong in bij Youtube
We varen verder mee met de SS Noordland op de Grote Oceaan. EH Pauwelyn schrijft in zijn 5de brief dat hij niet veel te vertellen heeft. Niets is minder waar.
130 jaar later is zijn korte briefje een bron van informatie over de zoektocht van de mens naar een (t)huis.
Lees en kijk bij dag 5 onder zendelingen en duik met ons de geschiedenis in.
An American Tail (klik op het woord en dan zie je de film…)
Fievel is een jonge Russische muis die gescheiden wordt van zijn ouders op weg naar Amerika, een land waarvan ze denken dat er geen katten zijn. Wanneer hij alleen in New York arriveert houdt hij hoop, en gaat hij op zoek naar z’n familie. Animatiefilm van producer Steven Spielberg met Don Bluth en zijn team van voormalig Disney-medewerkers.
Een heel gekend liedje uit de film is “Somewhere out There”.
Hier kan de originele versie horen maar er zijn ook andere bewerkingen van gemaakt die je zeker zal herkennen met LInda Ronstadt en James Ingram.
Veel kijk- en luisterplezier.