Het is de Vierde reünie op rij. De derde waar ik op aanwezig was. Vorig jaar was er voor mij de “echte” familiereünie in Amerika, Mt Clemens.
13 oktober 2019 was evenwel bijzonder. Ik was er niet alleen als gast. Ik was er één van de gastspreker.
Het gehele verhaal kan je lezen onder de pagina in de pers.
Ik kreeg de tip om te zoeken in de Amerikaanse kranten. Het eerste wat ik altijd doe bij een nieuwe opzoekingsbron is “Jules Pype” intypen. En jawel, ik kreeg drie meldingen. Dit wil zeggen dat in drie verschillende kranten Jules Pype vermeld staat.
Het gaat om de de krant de “Carrett Clipper” van :
We schrijven dus 1918.
Het jaar waarin mijn opa effectief zal opgeroepen worden om aan te sluiten bij het Amerikaans leger. In febr. 1918 staat hij in de lijst van mannen die het onderzoek moeten ondergaan. Hoe, waar en door wie het onderzoek zal gebeuren, staat beschreven in deze editie.
In de krant van juli staat hij opnieuw in de lijst van de mannen die effectief moeten vertrekken naar hun opleidingskamp op 23 juni 1918.
En in de krant van 25 juli 1918 staat niet alleen zijn naam vermeld maar wordt zijn situatie beschreven. Het is dit artikel dat voor mij nieuwe feiten bevat en het verhaal van mijn opa terug een andere kleur heeft.
Lees het op de volgende pagina: 1918 Jules Pype vertrekt met de mannen naar het Opleidingskamp.
Een ODE is een lofdicht of lofzang, gewijd aan een persoon of een zaak. Het karakter is zeer lovend en hoogdravend, de betrokkene kan geen kwaad doen.
Ik kreeg het boek ODES van David van Reybrouck cadeau met Pasen. Een boek van 208 pagina’s. Ik heb er meer dan een maand overgedaan om het te lezen. Ik heb in die maand ook geen andere boeken gelezen. Hoe dat komt?
David schrijft over mensen en dingen om blij mee te zijn, om van te genieten, om respect voor te hebben. Elk kort verhaal is een juweeltje. Je kan er geen drie, vier na elkaar lezen. Je leest een lofuiting en gaat slapen, erover nadenken, de ode herlezen,….
Het waren momenten van verstilling, verwondering en schoonheid.
Het is een van de boeken die je leest en herleest. Een echte aanrader.
Ik plaats het boek hier omdat mijn website een aaneenschakeling is van odes aan mensen , gebeurtenissen, muziek, boeken, uit het verleden. Zo zou ik over meter Alice zeker een ode kunnen schrijven en over pitje Jules eveneens en over… zoveel mensen die ik sinds mijn opzoekingen nog meer in mijn hart draag.
Veel leesplezier.
ROOTS: 1)afkomst, 2)afstammeling, 3)herkomst, 4)oorsprong, 5)wortels
Een ROOTSzoeker gaat dus op zoek naar zijn roots. Vanaf gisteren ben ik officieel een rootszoeker gezien ik werd geïnterviewd door het Red Star Line museum voor de gelijknamige tentoonstelling.
Vanaf 23 april zal er in de polyvalente ruimte van het museum De Red Star Line de tentoonstelling “Rootszoekers” te zien zijn.
Ik mocht vertellen hoe ik de zoektocht naar mijn grootouders in Amerika had opgezet.
We hadden een voorbereidend gesprek en dat liep best vlot. Toen moest ik de set op en dat ging gepaard met de nodige stress. Wat het museum zal maken van de 45 min opname (zo lang leek het mij) weet ik niet.
Op de heenreis met de trein, die veel te lang duurde (vertraging, omleiding, aansluiting gemist,…), was er één idee dat bleef hangen bij mij.
Terwijl ik sprak over mijn zoektocht en vooral toen ik sprak over mijn opa en oma, werd het verhaal “vloeibaar”. Ik vind nu maar dit woord. Het was zoals ik aan mijn kinderen toen ze klein waren vertelde over hun overleden grootouders (mijn ouders).
Ik gaf mijn grootouders terwijl ik vertelde een gezicht, een zachtheid die ik hen nooit heb kunnen geven toen ik kind was. Als je zelf ouder bent, lukt je dat wel. De zoektocht, het bezoek aan Ellis Island, de reis naar het geboortedorp van mijn vader, gaven de vloeibaarheid een extra dimensie. Hun verhaal werd een verhaal op familiekunde, werd een fotoboek voor de familie, werd een fictie verhaal die ik cadeau kreeg van een Engelse vriend en zal nu een aspect zijn in een grote tentoonstelling.
Soms vragen mensen wat heb je allemaal gevonden over je grootouders wetende dat ik één foto had en één herdenkingsfiche over The American Legion bij de start van de zoektocht.
Een opsomming van officiële documenten kan dan het antwoord zijn.
aangevuld met toevallige vondsten
Als ik deze feiten zou overzetten op een tijdslijn dan heb ik weinig dagen in verhouding tot hun totale verblijf van 11 jaar dat ik exact weet waar ze waren in Amerika. En toch schreef ik hun verhaal en staat het verhaal in evenwicht.
Als ik dat verhaal nu vertel met al die aspecten ervaar ik het dus als vloeibaar en kleurrijk. De feiten blijven natuurlijk de basis en deze moeten correct zijn.
Als ik nu voorbeeld de vraag krijg: hoe komt het dat je grootouders terug naar België gekomen zijn, dan kan ik daar op antwoorden.
Het idee dat ik met dit verhaal nog iets anders zal ondernemen is er. Wat er precies zal volgen, weet ik niet.
Tenslotte hoop ik dat jullie naar het Red Star Line museum gaan of dat jullie zelf op zoek gaan naar je herkomst.
Tentoonstelling: zie hier
De zon is erbij dus gaan we even wandelen in het stadje. We eindigen met een bezoek aan de plaatselijke bibliotheek. Of we daar extra informatie vinden over de familie, lees je op de volgende pagina.
Dat Belgische Amerikanen vanuit ons land klompen meenamen als souvenir kon je al eens lezen bij de familie Vandenbussche Laleman. Nu konden we met onze eigen ogen zien dat dit echt wel HET item is dat wordt verzameld door de eerste, tweede,… generatie.
We kregen een inkijk in de mooie collectie van Julia PYPE of is het PYP.
Lees dit en nog zoveel meer bij: familiebezoek 1
Zou ons bezoek aan het stadhuis, de kerk of het kantoor van de kerk van Mt Clemens ons nieuwe informatie verschaffen over mijn grootouders of over mijn vader?
Lees het in het nieuwe artikel op deze pagina
Tijd om New York te verlaten en richting Mt Clemens te vliegen?
lees het verslag van deze dag hier.
Dag 3 is DE dag. We gaan voet aan de grond zetten op Ellis Island.
Het verslag van deze dag lees en zie je hier.
