Vakantie. Dit zijn drie boeken die ik jullie kan aanbevelen. 

“De bekeerlinge” is een verhaal van een vluchtelinge in de jaren 1092 (de periode van de eerste Kruistochten).  Hertmans heeft documenten gevonden in Caïro maar ook in het kleine stadje in de Provence waar hij al verschillende jaren heen gaat om te schrijven. Op basis van deze documenten puzzelt hij het leven van een vrouw terug tot leven.

Het boek is boeiend van de eerste tot de laatste pagina. Voor wie van geschiedenis houdt, is dit verhaal zeker aan te bevelen. 

“Gloed” geschreven door de Hongaarse schrijver Sandor Marai is een heel mysterieus boek. Twee vrienden ontmoeten elkaar terug na 41 jaar en er komt een lang bewaard geheim aan de oppervlakte. Een verhaal over hoe je met herinneringen kunt omgaan.

Ik heb het in één keer uitgelezen en weet dat ik het ooit zal herlezen. Bijzonder mooi geschreven zoals alle andere boeken van Marai.

Onze vakantie start altijd met een bezoek aan het kunstendorp Watou. Dit jaar was dit niet anders. We gingen ook luisteren naar Peter Verhelst en zijn vrouw. Peter vertelde over verlangen, troost en verdriet. Hij sprak over zijn boek “voor het vergeten”. 

Thans ben ik het boek aan het lezen. Bij de Standaard vond ik volgende referentie

“Totaal onverwacht overlijdt de moeder van Peter Verhelst. Hij is getuige van de rouw van zijn vader en probeert daarbij ook zelf een weg te vinden in een proces vol rauw-realistische, mythische, zintuiglijke, essayistische en poëtische verhalen. Haast krampachtig graaft hij naar herinneringen. Tegelijk opent Verhelst op volstrekt originele wijze nieuwe werelden waarin edelherten, vissen, kunstwerken, witte katten en Japanse tuinen huizen.
Voor het vergeten is geen moederboek, en ook geen boek over de dood, maar een hartstochtelijke ode aan ons hakkelende, tastende verzet tegen betekenisloosheid en verdriet. Verhelst probeert met handen en voeten iets vitaals te scheppen. Iets wat we ons blijvend kunnen herinneren. Om eindelijk te kunnen vergeten.”

Veel leesplezier