Het vertrek uit Antwerpen

Mijn opa vertrekt in 1913 met de SS Finland van de Red Star Line vanuit Antwerpen. In het boek van Dirk Musschoot ” Wij gaan naar Amerika” vind ik over dit vertrek een kort verslag van een medereiziger.

“Nadat we onze handbagage hadden naar de kajuit gebracht, stonden we op het dek. Het schip vertrok en iedereen wuifde. Sommige mensen gooiden serpentines naar de kade. Toen ging de bel en moesten we gaan eten. Er waren twee beurten. Na een wandeling op het dek gingen we slapen in onze kajuit. 

belleman op de boot 4545400931_282fee5b6c
De belleman
Het schip voer zachtjes voort en een bel maakte ons wakker voor het ontbijt. We moesten om 8.30 uur aan tafel. Het eten was lekker. De kinderen speelden spelletjes op het dek. Wij maakten kennis met enkele andere mensen . Er was altijd veel te beleven op de boot. 
Toen we op de derde dag wakker werden, schudde en beefde het schip. We zaten in het midden van een zware storm en we waren doodsbang. Iedereen was zeeziek. Na enkele dagen werd het beter.”
+++
 

In de brieven die EH Cyriel Pauwelyn schreef aan zijn ouders, lezen we over zijn vertrek  het volgende. We schijven 22 augustus 1885

“Eerste dag, van Antwerpen tot ….. in den Oceaan.

Gelijk gij weet door vader zijn wij gave, gezond,tevreden en vol geestigheid ingescheept te Antwerpen om 11 uren. Wanneer vader mij het laatste kruiske gaf zei ik bij mijn zelven: ter ere Gods en Maria tot later. Nu het schip tierde en schuifelde. . .. en ‘t was gang, traagzaam weg, vol majesteit de Schelde zeewaarts op en Amerikawaarts den Westen in. Van het getal reizigers ga ik u verder spreken. Nu bepaal ik zo maar volgens hetgeen ik hooren zeggen heb: er zijn er 1400; ‘t Is eene geheele Parochie. De Groote van ‘t schip doe ik ul ook later met kanten en abouten uiteen. Zoo, wij waren ingescheept; en die op zee is moet varen. ‘t Is hetgeen wij doen en zoo verschrikkelijk zeere dat gij het schaarsch zou kunnen gelooven. Wij zochten ons kamerken waar 4 bedden staan of hangen; want het een is boven het ander. Onze reiszakken onder ‘t bedde gesteken en wij op het dak. Wij zagen allengerhand Antwerpen verdwijnen en zeiden van verre vaarwel aan ul. allen; want heb ik ul. uit het gezichte verloren gij blijft mij allen diep in ‘t herte geschreven en mijne inbeelding draagt mij nog somtijds naar Poelcapelle al op zee varen.”

 

Met dank aan Dirk Musschoot en Lucas Laga, familie van EH Pauwelyn.

 

Geef een reactie